Көнне актардым кирегә —
эзләдем балын, тозын...
Кайбер сәгатьләр бик кыска,
кайбер секундлар озын,
кайбер хәлләр искә төшкәч,
тетрәнеп куям кабат,
йә чоңгылларга мәтәләм
яки киерәм канат,
кичәм шикләр карурманын,
керәмен яу кырына,
үч кычытканында ауныйм,
наз гөленә орынам...
Яшим икән әле, димен —
бүген дә булган кызык!..
Ләкин һаман аера алмыйм
яшәүнең балын, тозын.