Күз карасы күмер була
йөрәгең янган чакта.
Телеңә төшкән сүзләрең
очалар чатнап-чатнап.
Алар колакка керәләр,
коелалар бавырга.
Шундый чакта җаным минем
сулык-сулык авырта.
Юкса синең хисләреңә
үзем, үзем ут төртәм,
юк бит чарам — күкрәгемдә
дуамал ялкын йөртәм.