Көннәрнең бер көнендә
син мине бер үптең дә
әйләндердең егеткә,
сөеклем!
Төннәрнең бер төнендә
әйләндердең ир-атка...
юк, сөйләшмик бу хакта,
сөеклем!
Таңнарның бер таңында —
нинди рәхәт әйтергә —
әйләндердең әтигә,
сөеклем!
Гомер чапты дулкындай...
килеп җитте көткән җай —
син — әби, ә мин — бабай,
сөеклем!