Сагышымның үзгә төсе,
Хисләрем үзгә минем,
Фасылсыз минем елларым,
Көзләрдә үзгәрмимен.
Моңлы төшләрем була да,
Була моңсыз өннәрем...
Көннәрне куып көтәм мин
Айны күрер төннәрем.
Сагышым — төннәр төсендә.
Юк, кара түгел ул төн.
Ул төн — моң булып күкләргә
Үрелгән зәңгәр төтен.