Якты йөзең белән яктырттың
язмышымның моңсу даласын.
Минем өчен мәңге-мәңгегә
син кояшым булып каласың...
Назлы күзең белән назладың
күзләремнең дымлы камышын.
Әйтә алам хәзер ышанып —
шатлык белән инде таныш мин.
Җылы сүзең белән җылыттың
күңелемнең сүрән көннәрен.
Чәчәк атты инде мәңгегә
бәхетемнең алсу гөлләре.
Әй, сихерчем минем,
тылсымчым!
Сөюләрең генә
булсын чын!